ÖZET

Amaç: Daha önce 5-florourasil (5-FU), irinotekan veya oksaliplatin temelli rejimlerle tedavi edilen ve biyolojik ajan olarak vasküler endotelyal büyüme faktörü (anti-VEGF) veya anti epidermal büyüme faktörü reseptörü (anti-EGFR) alan veya almayan metastatik kolorektal kanser (mKRK) hastalarında regorafenib tedavisinin klinik yararı daha önceki faz III çalışmalarında gösterilmiştir. Burada mKRK’li hastalarda regorafenibin etkinlik ve toksisite profilini analiz etmeyi amaçladık.

Yöntemler: Çalışmamızda Türkiye’deki iki farklı merkezden takip edilen 23 mKRK hastasının retrospektif verileri incelenmiştir. Tüm hastalar anti-VEGF veya anti-EGFR ile kombine olarak veya olmaksızın; 5-FU, irinotekan veya oksaliplatin temelli rejimler ile, iki standart ardışık tedavinin başarısızlığı sonrasında üçüncü basamakta regorafenib ile tedavi edildi. İlaç etkinliği ve güvenliği ile birlikte tedavi sonuçları retrospektif olarak analiz edildi.

Yirmi üç hastanın 13’ü erkekti (%56,5) ortanca yaş 62 idi (35-76). RAS wild tip tümör oranı %43,5, RAS mutant tip tümör oranı ise %56,5’ti. On sekiz hasta (%78,2) birinci basamakta bevasizumab tedavisi almıştı (%28,8). Yirmi üç hastanın yalnızca 1’inde (%4,3) kısmi yanıt elde edilmişti. Ortanca progresyonsuz sağkalım 3,02 (2,6-3,37) ay ve ortanca genel sağkalım ise 6,4 (2,6-10,1) aydı. Sağkalımla ilişkili prognostik faktör saptanmadı. En sık yan etki olarak el-ayak sendromu (%42,8) görülmekle birlikte, derece 3-4 yan etki %30,4 hastada saptandı.

Önceki çalışmalarda regorafenibin klinik ve sağkalım yararı gösterilmiş olmasına rağmen, bu avantaj, çalışmamızda kullanımını zorlaştıran önemli bir toksisite profili ile şüpheli görünmektedir. Mortalite riski ile toksisite profili göz önünde bulundurularak tedavi kararı verilmelidir.