ÖZET

Sol ana ve/veya proksimal sol ön inen (LM ve/veya pLAD) koroner arterde yer alan lezyonların başarılı revaskülarizasyonu, yalnızca medikal tedaviye kıyasla sağkalımı artırmaktadır. Bu nedenle, stabil angina pektoris şüphesi olan hastalarda bu bölgelerdeki kritik darlıklar için yüksek riskli hastaların saptanması önemlidir. Sol ön inen koroner arterin septal perforatörleri, sol anterior fasikülün ana kan besleme kaynağı olduğundan, stabil angina pektoris şüphesi olan hastalarda sol anterior fasiküler blok (LAFB) varlığının, LM ve/veya pLAD koroner arterlerinin obstrüktif stenozlarını öngörebileceği hipotez olarak düşünüldü.

Stabil anjina pektoris şüphesi nedeniyle invaziv koroner anjiyografi için sevk edilen ardışık 790 hasta çalışmaya alındı.

LAFB’li hasta sayısı 68 (%8,6) idi. Ayrıca 218 hastada (%27,6) obstrüktif koroner arter hastalığı saptandı. LAFB’li hastalarda; obstrüktif koroner arter hastalığı, koroner arter by pass greft cerrahisi ile revaskülarizasyon tedavisi ve obstrüktif LM ve/veya pLAD koroner arter lezyonu prevalansı daha yüksekti. LAFB’nin varlığı, tek değişkenli analizde obstrüktif LM ve/veya pLAD lezyonlarını öngörmede istatiksel olarak önemli bir değişkendi (odds ratio: 3.587; %95 güven aralığı: 1.465-5.785; p=0,005). Ancak bu ilişki, diğer kardiyovasküler risk faktörleri için düzeltme yapıldıktan sonra ortadan kalktı.

Stabil anjina pektoris şüphesi olan hastalarda LAFB “normal bir variant” değildir ve bilinen kardiyovasküler risk faktörleri ile ilişkilidir, ancak obstrüktif LM ve/veya pLAD koroner arter lezyonunun bağımsız bir yordayıcısı olmaktan çok bir belirteç görevi görmektedir.