ÖZET

Bu çalışma obezitesi olan erkek adolesanlarda, uzun süreli direnç egzersizin (DEG) ve aerobik egzersizin (AEG), adiponektin, insülin direnci, lipid profili ve vücut kompozisyonu üzerindeki etkilerinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır.

Çalışmaya, İstanbul ilindeki liselerde öğrenim gören 16 obez erkek adolesan (yaş: 16,81±0,91 yıl) gönüllü katılmıştır. Katılımcılar, (DEG; n=8) ve (AEG; n=8) egzersiz grupları olmak üzere ikiye ayrılarak, altı ay boyunca (3 gün/hafta, 60 dakika/gün) egzersiz programlarını takip etmiştir. Çalışmanın başlangıcında ve sonunda gönüllülerin vücut kompozisyonları ölçülmüş; ayrıca alınan kan örneklerinden, serum lipid profili, adiponektin, glikoz, insülin direnci (HOMA-IR) düzeyleri ve vücut kompozisyonu değerlendirilmiştir. Analizler için Wilcoxon eşlenik-çift testi ve Mann-Whitney U testi kullanıldı ve istatistiksel anlamlılık kriteri p<0,05 olarak belirlenmiştir.

Her iki grupta da HOMA-IR, insülin, glikoz ve vücut yağ düzeyleri azaldı (p<0,05). Adiponektin ve yüksek yoğunluklu lipoprotein artışının sadece AEG’de olduğu gözlenmiştir (p <0,05). Düşük yoğunluklu lipoprotein düzeyi sadece DEG’de istatistiksel olarak azaldığı belirlenmiştir (p<0,05).

Bu sonuçlar, her iki egzersiz türünün de insülin direnci, vücut ağırlığı ağırlık ve yağsız vücut kütlesi ve vücut yağ yüzdesi üzerinde olumlu etkileri olduğunu göstermiştir. Uzun süreli (6 ay) aerobik ve DEG’nin adiponektin ve lipid profili üzerinde farklı pozitif etkileri vardır. Uzun süreli AEG’nin biyokimyasal parametreler üzerindeki etkileri, DEG’den daha fazla olmasına rağmen, DEG’nin AEG’ye alternatif bir model olduğu dikkat çekmektedir.