ÖZET

İşitme kaybı yaklaşık 1000 bebekte 1-3 oranı ile en sık görülen konjenital anomalilerden biridir. Erken tanı ve müdahale ağır dil, eğitim ve psikososyal problemlerin gelişimi engelleyecektir. 6. aydan önce müdahale etmek işitme kaybı olan çocuğun normal konuşma ve dil gelişimini sağlamaktadır. Bu çalışmanın amacı yenidoğanlarda işitme kaybının insidensini araştırmak ve işitme kaybı olan çocuklarda ortalama müdahale zamanını belirlemektir.

Çalışmamızda İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Odyoloji Ünitesinde, Aralık 2010 ile Mart 2012 tarihleri arasında işitme tarama testi yapılan bebekler retrospektif olarak incelendi. Bu dönemde kendi hastanemizde doğan 1604 bebek ile dışarıdan hastanemize ikinci ve üçüncü basamak için sevk edilen 4001 bebeğe işitme taraması yapıldı. Toplam 5605 bebek tarandı. Tarama testleri üç aşamalı olarak yapılmıştır. İlk basamakta TEOAE testi, ikinci basamakta işitsel beyin sapı cevabı (ABR) testi kullanılmaktadır. Üçüncü basamakta timpanometrik ve impedansmetrik inceleme ve BERA yapılmıştır.

Bizim hastanemizde doğan bebek grubunda 2 bebekte (%0,12) ağır sensörinöral işitme kaybı saptanmıştır. Hastanemize refere edilen bebeklerde ise 86 (21/1000) bebekte işitme kaybı tespit edildi. Bu grubun yaklaşık %70’inde bilinen bir risk faktörü vardı. Çalışmamızda ortalama tanı yaşının 7,4±2,7 ay, müdahale yaşını ise 9,6±3,9 ay olarak tespit edildi.

Çalışma sonucunda Türkiye’de işitme kaybının tanı ve müdahale yaşında anlamlı bir gelişme olduğu görüldü.