Interlökin-1 Reseptörü Antagonisti ve Interlökin-4 Gen Fonksiyonel VNTR Varyantlarının Oral Skuamöz Hücreli Karsinoma Etkisi
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
Orijinal Araştırma
P: 202-207
Mayıs 2019

Interlökin-1 Reseptörü Antagonisti ve Interlökin-4 Gen Fonksiyonel VNTR Varyantlarının Oral Skuamöz Hücreli Karsinoma Etkisi

İstanbul Med J 2019;20(3):202-207
1. Tokat Gaziosmanpaşa University, Faculty of Medicine, Department of Medical Oncology, Tokat, Turkey
2. T.C. Hitit University, Faculty of Medicine, Department of Medical Genetics, Çorum, Turkey
3. Tokat Gaziosmanpaşa University, Faculty of Medicine, Department of Medical Biology, Tokat, Turkey
4. Kırşehir Ahi Evran University, Faculty of Medicine, Department of Medical Biology, Kırşehir, Turkey
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Alındığı Tarih: 20.09.2018
Kabul Tarihi: 31.12.2018
Yayın Tarihi: 12.06.2019
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

ÖZET

Amaç:

Konakçı immün cevabının ve kronik enflamasyonun kanser için önemli risk faktörleri olarak rol oynadığı gösterilmiştir. Oral skuamöz hücreli kanser (OSHK) tüm dünyada yaygın bir kanser türüdür. Bu çalışmada Türk toplumunda interlökin-1 reseptörü antagonisti (IL-1RA) ve IL-4 değişken sayılı ardışık tekrar (VNTR) polimorfizminin OSHK yatkınlığına olan etkisini incelemeyi amaçladık.

Yöntemler:

Çalışma grubu 36 OSHK hastası ve 100 sağlıklı kontrolden oluşmaktadır. IL-1RA VNTR (rs2234663) ve IL-4 VNTR (rs79071878) polimorfizmlerinin genotiplemesi polimeraz zincirleme tepkimesi ile analiz edildi.

Bulgular:

IL-1RA VNTR 1/1 genotipi kontrol grubunda hastalardan daha fazla iken IL-1RA VNTR 1/2+2/2 genotipleri hastalarda sağlıklı kontrollere göre artmıştı (p=0,002). IL-1RA VNTR 1/2+2/2 genotiplerini taşıyan kişiler OSHK’ye yatkınlık yönünden 12,011 kat fazla risk gösterdiler. IL-1RA VNTR allel 2 hasta grubunda kontrol grubundan daha fazla iken IL-1RA VNTR allel 1 kontrol grubunda hasta grubundan daha fazlaydı (sırasıyla, p=0,000, p=0,000). IL-1RA VNTR allel 2 taşıyan kişiler OSHK’ye yatkınlık yönünden 2,609 kat fazla risk gösterdiler. IL-4 VNTR P1/P1 ve P1/P2 genotip sıklığı hasta grubunda kontrol grubuna göre daha fazlaydı (p=0,039). IL-4 VNTR P1 alleli hastalarda kontrollere göre daha yüksekti (p=0,030).

Sonuç:

Türk popülasyonundaki IL-1RA/IL-4 VNTR polimorfizmleri ve OSHK yatkınlığı arasındaki önemli ilişki OSHK etiyopatogenezinde değişen enflamatuvar işlevlerin rolü olduğunu doğrulamıştır.

2024 ©️ Galenos Publishing House