ÖZET

Çalışmanın amacı glioblastoma multiforme (GBM) radyoterapisindeki (RT) geçmişten günümüze değişen eğilimlerin ortaya konulması ve risk altındaki organ dozlarındaki değişimin gösterilmesidir.

GBM tanısı ile postopereatif temozolamid ve RT ile tedavi edilen 10 hastanın simülasyon bilgisayarlı tomografi görüntüleri retrospektif olarak incelenerek pre- ve postoperatif manyetik rezonans görüntüleri (MRG) ile rjiid füzyon yapıldı ve 9 ayrı volüm oluşturuldu. Volümler total kranyum ışınlamadan postoperatif iki fazlı ışınlamaya değişkenlik gösterirken, RT uygulaması 2-boyutlu (2B) Co-60 tedavisinden 3-boyutlu (3B) volumetrik ark tedaviye (VMAT) değişiyordu. Risk altındaki organlar (organs at risk - OAR) konturlandı. Beyin-hedef hacmi planlama (PTV) D_mean, beyin sapı D_max, göz D_max ipsilateral/ kontralateral, kiazma D_max, koklea D_mean ipsilateal/kontralateral, lakrimal gland D_max ipsilateral/konrtalateral, lens D_max ipsilateral/ kontralateral, pituiter gland D_max dozları kaydedildi. 7, 8, 9. planlar (preop MRG’den oluşturulan volümün 3B-konformal RT- 3B-KRT planı ile postop MRG’den oluşturulan 3B-KRT ve VMAT planları) karşılaştırıldı. Paired sample t-testi ile istatistiksel analiz yapıldı.

Total kranyum RT uygulandığı dönemlerde normal beyin dokusunun hepsi 45-60 Gy alırken VMAT ile beyin-PTV D_mean medyan 35 Gy’e düşmüştür. Aynı zamanda göz ve lensler dışında risk altındaki organlar verilen tüm dozu alarak 60 Gy uygulanan gruplarda doz sınırlamaları aşılmıştır. Hem PTV-Radyasyon Terapisi Onkoloji Grubu (RTOG)_preop hem de PTV-RTOG_postop 3D-CRT planına göre beyin-PTVinitial volüm D_mean ve beyin-PTV_boost D_mean dozları dahil olmak üzere tüm OAR dozlarında iki plan arasında istatistiksel anlamlı fark yoktu. VMAT planı ile hem PTVRTOG_preop hem de PTV RTOG_postop volümlerine göre yapılan 3D-CRT planlarından istatistiksel anlamlı daha düşük OAR dozları elde edildi.

Tarihsel süreçte ışınlanan volüm ve normal doku dozlarında belirgin azalma olmuştur. RTOG’nin postoperatif volüm tanımına göre konformal ve VMAT planları karşılaştırıldığında VMAT planlamada daha düşük normal doku dozları elde edilmektedir.