ÖZET

Femoro-asetabular sıkışma (FAS) sendromu ağrı ve hareket kısıtlılığı ile beraber dejeneratif eklem hastalığının bir nedenidir. Artroskopik yöntemler erken dönemde FAS tedavisinde etkili olarak kullanılmaktadır. Ancak eklemde dejeneratif bulguların ortaya çıkmış olması artroskopik tedavinin başarısını olumsuz olarak etkilemektedir. Literatürde, artroz gelişmiş kalçalarda artoskopik yöntemlerin başarısını araştıran çalışma sayısı kısıtlı olmakla beraber artroskopik tedavinin başarısı konusunda bir fikir birliğine varılamamıştır. Biz bu çalışmamızda kliniğimizde FAS sendromu ile beraber Tönnis evre 1-2 artrozu (OA) olan hastalarda artroskopik tedavinin kısa dönem klinik sonuçlarını araştırmayı amaçladık.

Kliniğimizde FAS sendromu ile beraber Tönnis evre 1-2 OA’sı olan ve artroskopik olarak tedavi edilmiş 17 hasta retrospektif olarak incelendi. Artroskopik tedavide artroskopik bulgulara göre femoral osteoplasti, asetabular tıraşlama, labral tamir, labral debridman, mikro kırık ve lig teres debridmanı yapıldı. Radyolojik değerlendirmede Tönnis evrelemesi ve OA’nın değrelendirilmesinde kullanıldı. Hastaların fonksiyonel durumları operasyon öncesi ve sonrası Harris Kalça skoru (HKS), Hip Outcome skoru (HOS) ve Short Form 12 ile değerlendirildi.

Son klinik kontrolde HKS ve HOS sırasıyla 53,2 ve 65,3’ten 82,4 ve 88,1’e yükseldi. Toplamda 17 hastanın 16’sı (%94) sonuçtan memnun olduklarını bildirdi. Bir hasta semptomlarının yaklaşık 6 ay kadar gerilediğini ancak tekrar başladığını ifade etti. Bu hastaya artroplasti önerildi ancak hasta kabul etmedi.

Bu çalışma bize artroskopik tedavinin erken orta evre OA’sı gelişmiş FAS sendromlu hastalarda erken dönemde semptomatik ve fonksiyonel iyileşme sağladığını gösterdi.