ÖZET

Bazofil aktivasyon testi (BAT) için, degranulasyon markırı olan ve CD63 de denilen lizozom-ilişkili membran glikoprotein-3 molekülü ya da CD203c’ün upregulasyonu (ekspresyonunda artma) tespit edilir. Degranülasyon granüller denilen önceden oluşmuş medyatörlerle dolu spesifik intrasellüler vesiküllerin plazma membranı ile füzyonu ve bunun sonucunda CD63 molekülünün içeriden dışarıya geçişidir. Yüzey CD63 molekülünün saptanmasına yarayan, floresan yoğunluğunu gösteren sinyalde ani ve bariz artış (sinyalde logaritmik kayma) ile sonuçlanır. Eş zamanlı olarak, CD203c’nin upregulasyonu da gözlenir ve CD203c monoklonal antikora ait ortalama floresan yoğunluğunu gösteren sinyalde anlamlı derecede artış tespit edilir. En sık kullanılan bazofil tanımlama stratejileri yüzey immunoglobulin E (IgE), eotaksin CC kemokin reseptör 3 (CCR3), interleukin-3 reseptör alfa zinciri CD123, prostaglandin D2 reseptörü CRTH-2, veya bazofil-spesifik ektonukleaz CD203c’ dir. Ani ilaç hipersensitivite reaksiyonlarında BAT’ın faydası çok değişkendir. Bu ilacın kendisinin yanında serum proteinleriyle spontan olarak konjuge olabilme kapasitesine bağlıdır. Testin duyarlık ve özgünlüğünü ana ilaç ya da metabolitlerinin saf solüsyonlarına karşın ilaç-protein konjugatları ile stimülasyonu etkileyebilmektedir. Diğer etkileyen faktörler arasında stimulan, tanımlama ve aktivasyon markırlarının, stimülasyon protokol, kapılama stratejilerinin seçimi ve cut-off tanımlaması sayılabilir. BAT testi, beta-laktam antibiyotik, nöromuskuler bloker ajanlar, radyokontrast maddeler, platinum-içeren kemoterapötikler, analjezikler ve biyolojik ilaclara veya kinolona karşı gelişen ani ilaç hipersensitivite reaksiyonlarının saptanmasında yararlı bulunmuştur. Genelde, deri testi, ilaç provokasyon testi ve BAT arasında iyi bir korelasyon olmakla beraber, BAT’ın bu invivo testlerin tamamlayıcısı olduğu gösterilmiştir.