ÖZET

Amaç:

Bu çalışmanın amacı, kliniğimizde takip ve tedavi edilen dil kanseri hastalarının demografik bilgilerini, prognostik faktörlerini ve bunların sağkalım üzerine etkilerini istatiksel olarak değerlendirmektir.

Yöntemler:

2000-2013 yılları arasındaki 96 dil kanseri hasta verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların demografik bilgileri; diş protezi, sigara ve alkol kullanımları; özgeçmişleri, tümör özellikleri, tedavi yöntemleri; nüks, uzak metastaz ve ikinci malignensi varlığı, sağkalım ve takip süreleri incelendi.

Bulgular:

Tümörün nüks etmesi, boyun diseksiyonunda pozitif lenfadenopati (LAP) olması, TNM evrelemesine göre klinik ve patolojik T-N evrelerinin artması, Kaplan-Meier Sağkalım Analizi ve Cox’un Oransal Hazard Regresyon Analizine göre değerlendirildiğinde, 3, 5 ve 10 yıllık sağkalım ve ortalama yaşam sürelerini istatiksel olarak anlamlı derecede azaltmaktadır (p<0,05).

Sonuç:

Dil kanserlerinin prognozunu ve sağkalımını belirlemede tümörün evresi, histopatolojik grade’i, büyüme paterni, lenf nodu, uzak metastaz olması, sekonder primer tümör görülmesi önemlidir. Erken evrede tanı koymak hastalıksız sağkalımı arttırmaktadır.