ÖZET

Basit over kistlerinin tedavisinde Tetrasiklin, Klaritromisin ve Bleomisinin kist çapı ve over dokuları üzerine etkisini araştırmak.

Over kistlerini oluşturmak için 38 Wistar albino rat ile çalışıldı. Kontrol grubuna (GK) (n=6) hiçbir müdahale yapılmadı. Toplam 32 dişi Wistar albino cinsi ratta ise tek taraflı salpenjektomi yapıldı. İşlemden 1 ay sonra tüm ratlara laparotomi yapıldı. Salpenjektomi yapılanların 25’inde (78%) makroskobik kist oluşmuştu. Kist oluşan ratlar (n=25) 4 gruba ayrıldı. Grup 1’e (G1) salpenjektomi ve salin, Grup 2’ye (G2) salpenjektomi ve tetrasiklin (TC), Grup 3’e (G3) salpenjektomi ve klaritromisin (CM), Grup 4’e ise (G4) salpenjektomi ve bleomisin uygulandı.

G1 grubu ile karşılaştırıldığında G2 grubunda kist çapında anlamlı derecede azalma olduğu görüldü, diğer gruplar ile anlamlı farklılık yoktu. Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında G1, G2, G3 ve G4 gruplarında toplam over rezervinde bir değişiklik izlenmedi (p=0.066). Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında G1 ve G3 gruplarında fibrozis istatistiksel olarak anlamlı artış gözlendi (p<0.0001). G1 ile karşılaştırıldığında ise G2 (p=0.003) ve G4 (p=0.0001) gruplarında fibrozis istatistiksel olarak anlamlı şekilde azalmış gözlendi. TUNEL pozitifliği; GK ve G1 gruplarında benzerdi. Kontrol grubuyla kıyaslandığında ise G2, G3 ve G4 gruplarında anlamlı artış gözlendi (p<0.0001). Adhezyon G1 grubuyla karşılaştırıldığında G2 (p=0.030) ve G3 (p=0.030) gruplarında anlamlı olarak artmıştı.

TC, over kistlerinin skleroterapisinde, klaritromisin ve bleomisinden daha etkili bir ajandır. Bu üç ajanın total over rezervleri üzerine olumsuz etkisi yoktur. Basit over kistlerinin tedavisinde TC öncelikli olmak üzere skleroterapik ajanların kullanılabilmesi için klinik çalışmalara ihtiyaç vardır.