ÖZET

Rinoplastinin amacı, burun hatlarında öngörülebilir değişiklikleri sağlamak ve burun fonksiyonlarını iyileştirmektir. Nazal kemik osteotomisi, rinoplastide sıklıkla kullanılan bir tekniktir. Bununla birlikte, optimal osteotomi tekniği ve yaklaşımı bir tartışma konusu olmaya devam etmektedir.

Bu çalışmada, primer septorinoplasti yapılan yirmi dört hasta ve çeşitli nedenlerle paranasal sinüs tomografisi çekilen diğer 24 hasta grubu retrospektif olarak değerlendirildi. En az bir yıllık postoperatif takip süresini tamamlayan opere edilen hastalar çalışma merkezine davet edildi, bilgilendirilmiş onam formu imzalatıldı ve aksiyal planda burun kemiği tomografisi çekildi. Kaydedilen bu değerler ameliyat öncesi sonuçları ve ameliyatsız hastalar ile karşılaştırıldı.

Ameliyat sonrası ve ameliyatsız olgular arasındaki verilerin karşılaştırılması, ameliyat edilen hastalarda ventral genişlikte anlamlı bir azalma olurken (p=0,022) dorsal genişlikte bilateral spreader greftlere rağmen anlamlı bir farklılık görülmedi (p=0,108).

Sonuçlarımız, bilateral osteotomi ve bilateral spreader greft uygulanan hastalarda dorsal genişliğin ameliyat edilmeyen hastalardan önemli ölçüde farklı olmadığını düşündürmektedir ve beklenenin aksine, spreader greftler artmış dorsal genişlik ile ilişkili değildir.