Beyin Ölümü Erken Tanısının Organ Bağış Oranına Etkisinin Retrospektif Analizi
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
Orijinal Araştırma
P: 115-119
Mart 2020

Beyin Ölümü Erken Tanısının Organ Bağış Oranına Etkisinin Retrospektif Analizi

İstanbul Med J 2020;21(2):115-119
1. Metin Sabancı Baltalimanı Bone and Joint Diseases Training and Research Hospital, Clinic of Anesthesiology, İstanbul, Turkey
2. İstanbul University Faculty of Medicine, Department of Anesthesiology, İstanbul, Turkey
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Alındığı Tarih: 29.09.2019
Kabul Tarihi: 11.02.2020
Yayın Tarihi: 16.03.2020
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

ÖZET

Amaç:

Yoğun bakımda takip edilen Glasgow Koma skoru 7’nin altındaki hastalarda beyin ölümü gelişme ihtimaline karşı uyanık olunmalıdır. Kadavradan organ nakli; nakil sırası bekleyen hasta sayısını düşüreceğinden hayat kurtarıcıdır. Bu nedenle her beyin ölümü tanısı konan hastaya potansiyel donör gözüyle bakılmalıdır. Çalışmamızın amacı hastanemizde dokuz yıllık süreçte tanı alan beyin ölümü olgularını inceleyerek beyin ölümü nedenlerini araştırmak, tanı alma sürecindeki testleri ve kadavradan organ nakil oranını incelemektir. İkincil amacımız beyin ölümü tanı konma süresinin bağış oranına etkisini araştırmaktır.

Yöntemler:

Etik Kurul onayı alınarak 1 Ocak 2004 ve 1 Ocak 2013 tarihleri arasında hastanemiz yoğun bakım ünitesinde beyin ölümü tanısı alan hastalar retrospektif olarak incelendi. Hastaların yaşı, beyin ölümü tanısında uygulanan testler, hastaneye gelişten beyin ölümü tanısı alana kadar geçen süre, tanı sonrası hastaların sağkalım süresi, ailelerin organ bağışına onay verip vermemeleri ve organ nakil oranları incelendi.

Bulgular:

Altmış hasta beyin ölümü tanısı aldı, 21’i (%35) kadın, 39’u (%65) erkekti. Ortalama yaş 28’di. Sadece 6 (%10) aile organ bağışı için onay verdi. Beyin ölümünün en sık nedeni travmatik beyin hasarı (37; %65) olarak bulundu. Beyin ölümü klinik testlerin yanı sıra 36 (%60) hastaya internal karotis dopler, 14 (%23) hastaya serebral anjiyografi, 2 hastaya da elektroensefalografi yapılarak tanı konuldu. Hastaneye geliş ile tanı konmasına dek geçen süre ortalama 5,16±3,06 gün; donör grubunda 2,0±0,4 gün, donör olmayan grupta 5,5±0,4 gün olarak bulundu. Tanıdan kardiyak ölüme dek geçen süre donör olmayan grupta 2,4±0,3 gün olarak bulundu. Tanı konduktan sonra donör grubunda organ nakline kadar geçen süre 1,08±0,2 gündü.

Sonuç:

Hastanemizde beyin ölümü sonrası organ bağış oranı oldukça düşük bulundu. Potansiyel donörlerin erken fark edilmesi ile organ bağış oranı artışı arasında istatistiksel anlamlı fark tespit edildi. Beyin ölümü tanısının erken konulması organ bağış oranını yükselterek nakil sırası bekleyen hastalar için umut ışığı olacaktır.

2024 ©️ Galenos Publishing House