ÖZET

Ankilozan spondilit (AS), sinsi başlangıçlı, kronik, progresif, otoimmün kollajen doku hastalığıdır. AS’de hava yolu temini ve entübasyon sırasında zorluklarla karşılaşılabilir. Zor entübasyon; üç kez laringoskopik girişimde bulunmak, direkt laringoskopi yapılamaması, yardımcı bir alet kullanmak zorunda kalınması ve dışarıdan bası yapılmasına karşın glottisin bir kısmı veya tamamının görülememesi olarak tanımlanmaktadır. Adneksiyal kitle nedeniyle daha önce başka bir merkezde anestezi verilemeyeceği söylenen 48 yaşındaki AS’li kadın hasta, hastanemiz kadın doğum kliniği’ne başvurdu. Ovaryen kist nedeniyle operasyonu planlanan hasta sakroiliyak, diz eklemleri ve omurgadaki ileri derecedeki tutulum nedeniyle, supin pozisyonunda yatamıyordu, boynunu hareket ettiremeyen hastanın başı ekstansiyon yapamıyordu. Ağız açıklığı 2 cm, tiromental mesafe 2 cm, Mallampati skoru 3 idi. Bu hali ile olgunun hava yolu “beklenen zor entübasyon” olarak değerlendirildi. Anestezi planı olarak öngördüğümüz, uyanık veya sedasyon altında fiberoptik yardımıyla nazotrakeal entübasyon ya da laringeal maske yöntemlerinin avantaj ve dezavantajları hastaya anlatıldı. Remifentanil infüzyonu ve lokal mukozal anestezi ile uyanık fiberoptik nazotrakeal entübasyon yapıldı. Biz, “beklenen zor entübasyon” olarak değerlendirdiğimiz AS’li hastada anestezi yaklaşımımızı literatür bilgileriyle tartışarak sunmayı amaçladık.