ÖZET

Amaç:

Adefovir tedavisi sonrası virolojik ve biyokimyasal nüks oranlarını araştırmak ve nüksle ilişkili değişkenleri incelemektir.

Gereç ve Yöntem:

Bu geriye dönük çalışmada değişik sürelerle adefovir kullanan kronik hepatit B virüs (HBV) enfeksiyonlu olgular değerlendirildi. Bazal parametreler, alkol kullanımı, HBeAg durumu, karaciğer biyopsi bulguları, önceki tedavi bilgileri, tedavi öncesi, tedavi sırasında ve tedavi sonrasındaki serum HBV DNA ve alanin aminotransferaz düzeyleri ve adefovir tedavi süresi bilgileri hasta dosyalarından elde edildi. Çalışmanın birincil sonlanım noktaları virolojik ve biyokimyasal nüks gelişmesiydi.

Bulgular:

Çalışmaya toplam 29 kronik HBV enfeksiyonlu olgu (11 kadın, 18 erkek; ortalama yaşı 48,31) alındı. Olguların 3., 6., 12. ve 18. aylardaki virolojik nüks birikimli olasılıkları sırasıyla %42, %71, %75 ve %88; biyokimyasal nüks birikimli olasılıkları sırasıyla %38, %46, %55 ve %88 idi. Erkeklerde ortalama biyokimyasal nüks süresi kadınlardan daha kısaydı (sırasıyla 8,04 ve 15,58, p=0,04). Alkol alanlarda ortalama biyokimyasal nüks süresi almayanlardan daha kısaydı (sırasıyla 4,92 ve 12,45 ay, p=0,0163). Adefovir kullanım süresi >23 ay olanlarda ≤23 ay olanlara göre biyokimyasal nüks süresi daha kısaydı (sırasıyla 7,69 ve 16,6 ay, p=0,022). Biyokimyasal ve virolojik nükse etki eden bağımsız değişken bulunamadı.

Sonuç:

Kronik HBV enfeksiyonlu olgularda adefovir tedavisi sonrası uzun süreli remisyon az görülür ve nüksü belirleyen bağımsız değişken yoktur.