ÖZET

Radius alt uç kırıklarında, radiokarpal ve distal radioulnar eklem tutulumu olup olmadığına bakılmaksızın redıiksiyonun instabil olması cerrahi tedaviyi gerektirir. ligamentotaksisten faydalanarak repozisyonun sağlanabilmesi ve devam ettiriZebilmesi durumunda eksternal fiksatör ile tedavi açık repozisyon ve osteosenteze bir alternatiftir. Temmuz 1991-Eylül 1993 yılları arasında SSK İstanbul Hastanesi Il. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğinde 24 hastaya mevcut instabil radius alt uç kırıklarının tedavisi için ligamentotaksis prensibi ile eksternal fiksatör uygulanmıştır. Hastaların ortalama takip süresi 15 ay (4-30 ay arası) olup son kontrolları Ocak-1994 te yapılmıştır. Klinik değerlendirme Demerit sistemine göre yapılmış olup 14 hastada (%59) mükemmel, 6 hastada (%25) iyi, 3 hastada (%12) orta ve ı hastada (%4) kötü sonuç alınmıştır. Radius alt uç kırıklarının eksternal jiksatar ile tedavilerindeki optimal amaç malunion, eklem sertliği ve carpal tünel sendromunun önlenmesidir (Agee). Elde ettiğimiz sonuçlara göre Frykman Tip III- Tip VIII arası ve redithsiyon sonrası alçı immobilizasyonunun instabil ve yetersiz olduğu radius alt uç kırıklarında ligamentotaksis prensiplerine göre eksternal fiksatbr uygulaması iyi bir seçenektir.