ÖZET

Çalışmamızda, SSK İstanbul Hastenesi Koroner Yoğun Bakım Ünitesine Temmuz 1995 - Ocak 1996 tarihleri arasında yatan, sol ventrikül yetmezliğine ilişkin klinik bulguları olmayan, komplikasyonsuz AMI'li hastalarda arter kan gazı değişikliklerini ve bu değişikliklerin miyokard infarktüsünün elektrokardiyografik lokalizasyonları ile ilişkilerini araştırdık. Çalışmaya 5l'i erkek, ll'i kadın AMI'lü olmak üzere toplam 62 olgu alındı. Olguların yaş ortalamaları 56.5 ± 8.8 yıl idi. Kontrol grubu olarak alınan 25 vakadan lO'u kadın, 15'i erkekti, yaş ortalamaları 48,2 ± 7,4 yıl idi. AMI'lü hastalarda kan gazları infarktüsü ilk üç günü içinde ölçüldü. Çalışmaya alınan vakalar elektrokardiografik bulgularına göre A. Arterior MI, A. İnferior MI, A. İnferior + Sağ ventrikıil MI ve Non Q wave MI olmak üzere dört gruba ayrıldı. Sonuçlar değerlendirildiğinde total MI grubu ile kontrol grubu arasında PaO:ı. pCO:ı. pH ve HC03 değerleri arasında anlamlı fark saptandı. Elektrolitler (Na, K) ve COHb değerleri açısından kontrol grubu ile total MI grubu arasında anlamlı fark bulunmadı. Kan gazları parametreleri miyokard infarktüsünün lokalizasyonlarına göre kendi aralarında değerlendirildiğinde Pa02 açısından A. Anterior MI ile A. İnferior + sağ ventrikül MI arasında ve Non Qwave MI ile A. İnferior +sağ ventrikül MI arasında anlamlı fark saptandı. Miyokard infarktüsünün elektrokardiyografik lokalizas-yonlarına göre diğer parametreler (PaCO:ı. HCO:p Na, pH) değerlendirildiğinde anlamlı fark bulunamadı. Bu sonuçlar ışığında, klinik olarak saptanmasa bile A. miyokard infarktüsünün sol ventrikül diyastol sonu basıncını yükselterek akciğer interstisyumunda sıvı birikmesine yol açtığı, saptanan hipokseminin de sıvı birikmesinin neden olduğu ventilasyon - perfüzyon dengesizliği ve pulmoner arteriyovenöz şanta bağlı olduğu sonucuna varılmıştır. Olaya sağ ventrikülünde katılması ise bu bozuklukların şiddetini artırmakta ve Pa02'nin daha da duşmesine neden olmaktadır.