ÖZET

Bu çalışmada, küratif radyoterapi ile tedavi edilen yaşlı (65 yaş ve üzeri) prostat kanserli hastaların sağkalımları, tedaviye bağlı toksisiteleri ve prognostik faktörlerini araştırmayı amaçladık. Hastaları, genç yaşlı (65-74 yaş) ve yaşlı (75 yaş üstü) olarak iki grupta inceledik.

Toplam 178 prostat kanseri hastası retrospektif olarak inceledik. Genel sağkalım, metastazsız sağkalım, biyokimyasal rekürrenssiz sağkalım (BFS), tedaviye bağlı toksisiteler ve bu sonuçlara etki eden prognostik faktörler analiz edildi.

Tedavi öncesi PSA, son PSA değeri ve Charlson co-morbidite skoru yaşlı ve genç yaşlı hastalar arasında istatistiksel farklı bulundu (p=0,001, p=0,004 ve p=0,012). Yaşlı grupta, tedavi öncesi PSA değeri, son PSA değeri ve Charlson co-morbidite skoru (5-6) yüksekti. Her iki grup arasında, diğer tedavi ve hasta özelliklerinden hiçbiri istatiksel olarak anlamlı bulunmadı. Ortanca takip süresi genç yaşlılar için 68 aydı (aralık: 12-116 ay). Genç yaşlı hastalarda 5 yıllık genel sağkalım (OS), BFS ve metastazsız sağkalım (MFS) %86,4, %91,5 ve %92,8 idi. Yaşlı hastalarda ortanca takip süresi 60 ay (aralık: 7-118 ay) ve 5 yıllık OS, MFS ve BFS oranları sırasıyla %79,6, %93,1 ve %93,4 idi. Her iki grupta da 5 yıllık OS, BFS ve MFS arasında fark bulunmadı. Çok değişkenli analizde, yüksek radyasyon dozları (76 Gy ve ≥78 Gy), ileri T-evresi (T3-4) tüm hastalarda BFS için anlamlı bir prognostik olarak bulundu (sırasıyla; p=0,013, p=0,007 ve p=0,026). Ayrıca risk sınıflandırmasında yüksek riskli hastalık BFS için sınırda anlamlı bulundu (p=0,051). Yaşlı hastalarda, akut hematolojik toksisite olarak lökopeni (%38) ve geç toksisite olarak rektal kanama (%10) daha sık izlendi.

Genç yaşlı ve yaşlı hastalarda genel sağkalım, BFS ve metastazsız sağkalım açısından bir fark bulunmadı. Tüm hastalarda BFS için yüksek radyasyon dozları ve yüksek T-evresi prognostik faktördü.