ÖZET
Giriş:
Artroskopi esnasında kullanılan ve işlem süresince sinoviyal sıvı ile yer değiştiren çeşitli solüsyonların ve ayrıca betadin solüsyonunun eklem kartilaj dokusu üzerine olan etkilerini araştırmak için in-vivo deneysel bir hayvan modeli oluşturulmuştur.
Gereç Ve Yöntem:
Bu araştırma için 30 kobay (Guinea pig) ın 60 dizi kullanılmıştır. Dizler 5 gruba ayrılmıştır. Tüm gruplara sinoviyal sıvı aspirasyonu sonrası aşağıdaki işlemler yapılmıştır: Grup ı: Sadece sinoviyal sıvı aspirasyonu yapılmıştır ve kontrol grubu olarak kullanılmıştır. Grup 2: %0,9 izotonik NaCl verilmiştir. Grup 3: Ringer Zaktat verilmiştir. Grup 4: %5 glükoz ringer verilmiştir. Grup 5: Betadin verilmiştir. Işlemden 6 hafta sonra hayvanlar sakrifiye edilerek diz eklem kartilajı makroskopik ve mikroskopik olarak değerlendirilmiştir.
Sonuç:
Makroskopik olarak sadece Grup 5 te hasar tespit edilmiştir. Mikroskopik olarak kıkırdakta incelme, ülserasyon -erozyon, fıbrilasyon, fissürleşme, kist oluşumu, osteofıt oluşumu, proteoglikan kaybı, kondrositlerde klonlaşma, kondrasit kaybı, subkondral kemiğin açığa çıkması ve sinovit ile sinoviyal proliferasyon değerlendirilmiştir. Grup ı de belirgin kıkırdak incelmesi, proteoglikan kaybı, kondrosit kaybı ve önemli oranda subkondral kemiğin açığa çıkması tespit edilmiştir. Rejenerasyon bulgusu olan kondrosit klonlaşması yüksek oranda tespit edilmiştir. Grup 2, 3 ve 4 te harabiyet bulguları bazı farklılıklar gösterse de genelde birbirine yakın oranlardadır (2>3>4). Grup 5 te ise yüksek oranda hasar tespit edilmiş olup sinovit ve sinoviyal proliferasyonun yüksek oranda olması dikkati çekmiştir.
Tartışma:
Sonuç olarak oluşturduğumuz hayvan modelinde panksiyon ile eklem sinoviyal sıvısının uzaklaştırılması eklernde ciddi harabiyetlere neden olmaktadır. Artroskopi de kullanılan %0,9 izotonik NaCl, ringer lahtat ve %5 glükoz ringer solusyonları orta derecede harabiyete neden olmaktadır. Ancak bunların içinde en az hasar %5 glükoz ringer solüsyonu ile olmaktadır. Betadin ise oldukça ciddi kartilaj hasarı yapmakta olup sinavit ve sinoviyal proliferasyona neden olmaktadır.