ÖZET
Sonuç:
İA’lar arasında en sık duodenal atrezi, en az ise kolonik atrezi görüldü. Ek konjenital anomaliler İA’lı yenidoğanlarda hastanede kalış süresini ve mortalite oranını olumsuz etkilemektedir.
Bulgular:
Çalışma popülasyonu, tanı anındaki ortalama yaşı 6,4±8,3 gün olan 40 kız ve 34 erkek yenidoğandan oluşuyordu. Ortalama doğum ağırlığı 2,3±0,6 kg, gebelik yaşı 35,6±2,8 hafta, anne yaşı 28,9±6,1 yıl ve hastanede kalış süresi 24,5±25,3 gündü. En fazla duodenal atrezi (n=31, %42), en az ise kolon atrezisi (n=2, %3) görüldü. En uzun ve en kısa ortalama hastanede kalış süreleri sırasıyla jejunal atrezili (32,8±41,6 gün) ve kolonik atrezili (8±0 gün) olgularda saptandı. Sağkalım oranları multipl İA’da ve duodenal atrezide düşük (sırasıyla; %80 ve %81) olmasına karşın pilorik atrezili ve kolonik atrezili tüm olgular hayatta kaldı. Ölen hastaların %82’sinde (9/11) ek konjenital anomaliler vardı (X2=8,461, p=0,004). Bunlar majör kardiyak defektler (n=3); Down sendromu (n=2), biliyer atrezi (n=1) ve özofagus atrezisi + trakeoözofageal fistül + anal atrezi + trakeal atrezi (n=1), özofagus atrezisi + trakeoözofageal fistül (n=1) ve mikrosefali (n=1). Ek anomalisi olan ve olmayan hastaların ortalama hastanede kalış süresi sırasıyla 26,4±21,4 gün ve 23,04±28,04 gündü (p=0,207).
Yöntemler:
Ocak 1997-Aralık 2016 tarihleri arasında cerrahi tedavi uygulanan 74 İA’lı yenidoğan olgu çalışmaya alındı.
Amaç:
Bu çalışmada, bir üniversite hastanesinde intestinal atrezi (İA) endikasyonu ile ameliyat edilen hastaların klinik sonuçlarına etkili olan faktörleri ortaya koymak ve deneyimlerimizi paylaşmak amaçlanmıştır.
