ÖZET

Amaç:

Çalışmamızda Dıabetes Mellitus’a bağlı otonom nöropatinin, Helikobakter Pylori sıklığına etkisini araştırdık.

Hastalar ve Yöntem:

Çalışmaya 30 diyabetik otonom nöropatili hasta alındı. Kontrol grubunu diyabeti olmayan, dispeptik yakınmaları olan 20 kifli oluşturdu. Her iki grup için 30-65 yafl arası hastalar seçildi. Çalışma grubunun diyabet süresi 3-17 yıl idi. H.Pylori araştırılması mide antrumundan 2 adet biyopsi alınarak üreaz aktivitesi testi (CLO test) ve histolojik inceleme (H.Eosin) ile yapıldı. Dört kardiyovasküler sistem testi kullanılarak otonom nöropati belirlendi. İstatistiksel değerlendirmede X2 (ki-kare) testi kullanıldı.

Bulgular:

Çalışma grubunda CLO testine göre 25 hastada H.Pylori pozitif ( % 83,3 ), histolojik inceleme sonucu 26 hastada H.Pylori pozitif ( % 86,7 ) bulundu. Kontrol grubunda ise CLO testine göre 13 hastada H.Pylori pozitif (% 65) histolojik inceleme sonucu 12 hastada (% 60) pozitif bulundu.

Sonuç:

Diyabetikla birlikterde otonom nöropati sonucu meydana gelen gastroparezi H.pylori enfeksiyonunu artt›rmakta ancak nondiyabetik popülasyondan istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. (P>0,05)