ÖZET

Amaç:

Diyabetik hastalara uygulanan yoğun hiperglisemi tedavi sonucunun refraksiyon ve komeal topografik ölçümler üzerine olan etkisinin incelenmesi.

Gereç ve Yöntem:

Bu çalışmada açlık kan şekeri >300mg/dl olan 13 diyabetik hasta çalışma kapsamına alındı. Hastaların hiperglisemi tedavi öncesi ve sonrasında otorefraktometrik ölçümleri ve korneal topografik ölçümleri kaydedildi. Her bir hastanın bir gözü istatiksel analiz sonucu rastgele seçildi.

Bulgular:

Kan şekeri tedaviden önce> 300mg/dl ve tedaviden sonra <120mg/dl olarak kaydedildi. Tedavi öncesi ve sonrası refraksiyon değerleri karşılaştırıldığında 5 hastada myopi, 8 hastada hipermetropik refraksiyon değişikliği saptandı. Korneal topografik keratometrik ölçümlerde dik meridyende tedavi öncesi 43,98+/-1 ,27 dioptri iken, tedavi sonrası 44,00 +/-1,39 dioptri ölçülmüştür. En düz meridyende ise tedavi öncesi 43,30+/-1.00 dioptri iken tedavi sonrası 43,56 +/-1.29 dioptri olarak ölçülmüştür. Komeal topografik ölçümlerde düz meridyende istatiksel olarak anlamlı değişiklik saptandı.(p=0.026).

Sonuç:

Diyabetik hastalarda katarakt ve refraktif cerrahi öncesi iyi bir glisemik kontrolün pastop visuel prognoz açısından önemli olduğu kanısına varıldı.