ÖZET
Sonuç:
Deksmedetomidinin klinik etkileri intranazal ve sublingual yolla benzerdi. Sublingual yolla sedasyon seviyesi, çocuklar tarafından yutulmasından dolayı intranazal yoldan daha düşüktü. Okul öncesi çocuklarda intranazal yolla veya daha yüksek dozlarda sublingual yolla premedikasyon tercih edilebilir.
Bulgular:
Her iki grup arasında hastaların demografik özelliklerinde anlamlı bir fark yoktu. Her iki gruptada hemodinamik veriler arasında kalp hızı, solunum hızı ve SpO2 açısından anlamlı fark yoktu. Altmış dakikalık premedikasyon anksiyolizinden sonra, maske kabulü ve ebeveyn ayrımı iki grupta karşılaştırılabilirdi. Grup N’nin ortanca sedasyon seviyesi, ilaç verilmesinden 60 dakika sonra grup S’den anlamlı olarak yüksekti [3 (3-3) ve 3 (1-3), sırasıyla p=0,006]. Bununla birlikte, tatmin edici düzeyde sedasyon seviyesi olan çocuk sayısı, premedikasyondan 1 saat sonra her iki grupta da benzerdi (grup S=%97 ve grup N=%100).
Yöntemler:
İki-altı yaş arasında elektif cerrahi uygulanan ve anestezi indüksiyonundan 1 saat önce premedikasyon amacıyla sublingual yolla 2 μg/kg-1 veya nazal yolla 2 μg/ kg-1 deksmedetomidin uygulanan 67 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastaların kalp atım hızı, periferik oksijen satürasyonu, anksiyete skorları, premedikasyon öncesi ve ameliyathaneye kadar 10 dakikalık aralıklarla karşılaştırıldı. İlaç kabulü, ebeveyn ayrımı ve yüz maskesi kabulü de karşılaştırıldı.
Amaç:
Alfa-2 adrenerjik agonistler, pediyatrik popülasyonda premedikasyon için ayırma anksiyetesini azaltmak ve kalıcı indüksiyonu sağlamak için kullanılır. Klonidinin klinik etkileri oral ve nazal yolla benzerdir. Ancak, oral deksmedetomidin, zayıf biyoyararlanımı nedeniyle tercih edilmez. Bu çalışmanın amacı çocuklarda nazal ve sublingual deksmedetomidinin premedikasyon etkilerini retrospektif olarak değerlendirmektir.