ÖZET

Amaç:

Bu çalışmamızda ayak bilegi önü sıkışma sendromlarında uyguladığımız cerrahi yöntemin sonuçlarını degerlendirdik.

Gereç ve Yöntem:

Ayak bilegi önü sıkışma sendromu nedeniyle açık cerrahi yapılan 12 hasta (9 erkek, 3 kadın; ort. Yaş 32; dağılım 21-45) değerlendirildi. Hastaların ameliyat öncesi grafileri McDermot sınıflamasına göre değerlendirildi. Preoperatifve postoperatif klinik bulgular Ogilvie-Harris ölçütlerine gore değerlendirildi. ; tüm aktivitelere ve spor yapabilmeye dönme zamanı ölçüldü. Takiplerde çekilen grafilerde tekrar osteofit oluşumu değerlendirildi. Ortalama takip süresi 6 yıl ( dağılım 9ay-8 yıl) idi.

Bulgular:

Tüm olguların Ogilvie-Harris skorlarında ilerleme görüldü. Futbol oynayan 5 hastadan 3'ü (%60) aynı seviyede futbol oynamaya devam edebildi. Tüm hastalanmızda ayak bilegi dorsal fleksiyonunun 10-20 derece arttıpı saptandı.Üç olgumuzda osteofitin tekrar oluştugu görüldü. Ameliyat öncesi eklem aralığı iyice daralmış olan vakamızda ağrı devam etti.

Sonuç:

Ayak bilegi önü sıkışma sendromunda konservatif tedavi yöntemleri ile sonuç alınamamaktadır. Semptomların giderilmesinde cerrahi tedavi çok etkilidir.Özellikle tip 3 ve tip 4 olgularda açık rezeksiyon yapılmalıdır.