Amaç: D vitamini, kalsiyum homeostazındaki önemli rolü yanında antiinflamatuvar ve immun modülatör etkileri de bulunan bir hormondur. Aktif D vitamini T lenfositler ve antijen sunan hücreler üzerine doğrudan etki etmekte ayrıca B hücrelerinin plazma hücrelerine dönüşümünü ve immunglobülin üretimini etkilemektedir. D vitamini replasmanının kronik inflamatuvar hastalıkların tedavisinde olumlu katkısı bilinmektedir. Bu çalışmada akut toksik-, iskemik- ve viral hepatitli hastalarda serum D vitamini düzeylerinin saptanması ve D vitaminin klinik progresyon ve mortalite üzerine etkisi araştırılmıştır.

Yöntemler: Çalışmaya iç hastalıkları bölümünde akut hepatit tanısı ile yatan, 18 yaş üzerinde toplam 48 hasta (26 erkek, 22 kadın) ve 35 kontrol (16 erkek, 19 kadın) prospektif olarak alındı. 25 -OH vitamin D düzeylerini belirlemek için, hastalardan hastaneye yatıştan 24-48 saat sonra ve taburculuk gününde olmak üzere toplam iki kez kan alındı. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS Statistics v21.0 kullanıldı.

Bulgular: D vitamini düzeyleri, hasta grubunda (10,0±8,7) kontrol grubuna (31,5±12,2) kıyasla düşük bulundu ancak hasta grupları arasında D vitamini düzeyleri arasında farklılık saptanmadı. Viral hepatitli grup dışında taburculuk esnasında D vitamini düzeyleri daha da düşüktü. Erken mortalite gösteren 2 hastada D vitamini düzeylerinin cut off değerin altında olduğu saptandı.

Sonuç: Bu çalışma, D vitamini düzeylerinin akut hepatit etyolojisi ve klinik progresyonu üzerinde bir etkisi olmadığını göstermiştir. D vitaminin klinik progresyon ve mortaliteyi tahminde kullanılabilir olup olmadığını belirlemek için daha geniş çaplı prospektif çalışmalara ihtiyaç olacaktır.